معاملات چند دارایی. کلاس چند دارایی چیست؟

اخیراً انگیزه استفاده از معاملات چند دارایی در حال افزایش است، چرا که کارگزاری‌ها به دنبال توسعه قابلیت‌ها و گسترش دسترسی خود هستند. در همین راستا و به ویژه به دلیل عدم قطعیت اقتصاد جهانی و ژئوپلیتیکی، معامله‌گران به طور روزافزونی استراتژی‌های چند دارایی را در پیش می‌گیرند. در این مقاله کلاس‌های چند دارایی، روش کار آنها و فرصت‌هایی را که برای معامله‌گران و نیز کارگزاری‌ها فراهم کرده‌اند، بررسی خواهیم کرد.

کلاس چند دارایی چیست؟

کلاس چند دارایی ترکیبی از کلاس‌های دارایی است که از آن برای سرمایه‌گزاری استفاده می‌شود و شامل چندین کلاس دارایی و در نتیجه سبد دارایی می‌شود. به همین خاطر است که سرمایه‌های کلاس چند دارایی با توزیع سرمایه‌گزاری در چندین کلاس، به تنوع سبد سهام کل می‌افزایند. در اینجا به چندین دلیل محبوبیت معاملات چند دارایی در میان معامله‌گران اشاره شده است.

فرصت‌های چندگانه در شرایطی که ممکن است یک بازار معاملاتی مسطح شود، احتمال فعال شدن بازار دیگر وجود دارد. معامله‌گرانی که یک کلاس واحد دارایی را معامله می‌کنند، به آسانی فرصت‌ های خوبی را از دست می‌دهند، اما با استفاده از یک کارگزار چند دارایی، آنها می‌توانند به طیف وسیعی از محصولات دسترسی داشته باشند که به آنها امکان می‌دهد از بازارهای صعودی و نزولی سود ببرند. مثلاً یک معامله‌گر شاید بخواهد که یک موقعیت سهام بلند مدت را نگهدارد و تصمیم بگیرد که در آینده به معاملات روزانه بپردازد تا حرکات کوتاه مدت بازار را به دست آورد.

تخصیص دارایی تاکتیکی در مراحل مختلف چرخه تجارت، اوراق بهادار مختلف معمولاً عملکرد بهتری دارند. به همین دلیل، معامله‌گران اغلب با اختصاص سرمایه به کلاس‌های دارایی خاص که بیشترین توان بالقوه برای سوددهی را دارند، سعی می‌کنند بهترین حالت این عملکردهای دوره‌ای را بدست آورند. به این استراتژی، تخصیص دارایی تاکتیکی می‌گویند که به دسترسی به دامنه گسترده‌ای از ابزارهای مالی و چندین کلاس دارایی نیاز دارد. مثلاً ممکن است یک معامله‌گر تمایل داشته باشد به استفاده از دارایی‌های ایمن‌تری مانند طلا که رکود اقتصادی در پیش دارد، مبادرت کند.

مصون ماندن یا هجینگ مصون ماندن یا هجینگ، یک استراتژی کارآمد در مدیریت ریسک است که بسیاری از معامله‌گران برای مقابله با ریسک‌های کوتاه مدت در سرمایه‌گذاری‌های اصلی خود از آن استفاده می کنند. مثلاً معامله‌گری که یک سبد سهام فناوری دارد، اما نگران تأثیر اطلاعیه‌ی NFP در آینده است و بر حسب تصادف دسترسی به محصولات مشتق از قبیل معاملات آتی و اختیار معامله یا آپشن را داشته باشد، می‌تواند در طول مدت رویداد، برای مصون ماندن از زیان احتمالی به موقعیت کوتاهی در یک شاخص نمایندگی مانند Nasdaq دسترسی داشته باشد.

متنوع سازی یکی از اصول پایه‌ سرمایه‌گزاری مناسب، ساختن یک پورتفولیوی متنوع است. معامله‌گران می‌توانند ریسک کلی را با قرار ندادن همه تخم‌مرغ‌های خود در یک سبد، کاهش دهند. به این ترتیب می‌توان ضمن حفظ بازده‌ مداوم و پایدار، نوسانات را آسانتر اداره کرد. افرادی که در بورس سرمایه‌گزاری می‌کنند، ممکن است متنوع سازی را با سرمایه‌گزاری در بخش‌های مختلف به وجود بیاورند، اما در یک پورتفولیوی متنوع خوب، جستجوی موقعیت‌هایی در کلاسهای چند دارایی مانند فارکس، سهام و کالاها احتمالاً رویکرد محتاطانه‌تری خواهد بود.

اهرم کارگزاران چند دارایی معمولاً یک حساب حاشیه‌ای در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهند تا بتوانند مشتقات خود را با اهرم معامله کنند. معامله‌گران باتجربه ترجیح می‌دهند با اهرم تجارت کنند، چون به این ترتیب از سرمایه‌شان بطور موثرتری استفاده می‌کنند. معاملات مشتقه با اهرم به معامله‌گران امکان دسترسی به بازارهایی را می‌دهد که در غیر این صورت در دسترسشان نیست و نیز اختیار معامله‌ای را پیدا می‌کنند که در غیر این صورت توانایی پرداخت آن را ندارند. این باعث افزایش سود احتمالی (و ضرر احتمالی) آنها می‌شود.

دسترسی به دامنه متنوعی از محصولات سرمایه‌گزاری نه تنها برای خرده‌فروشان سودآور است، بلکه مزایایی برای شرکت‌های کارگزاری نیز به همراه دارد، اگرچه از دیدگاه سیستم و فناوری، معاملات چند دارایی به دلیل نیاز به اتصال به چندین جا، پیچیدگی‌هایی نیز به دنبال خواهد داشت. یک پلتفرم معاملات چند دارایی، باید قوانین نظارتی حاکم بر کلاس‌های مختلف دارایی را نیز در نظر بگیرد و اینکه مدیریت ریسک پیچیده‌تر خواهد بود. با این همه، امروزه بسیاری از شرکت‌ها پلتفرم‌هایی دارند که آنها را قادر می‌سازد تا از راههایی بسیار آسان و کارآ به دارایی‌های چندگانه متصل شوند که حاصل آن هم داشتن مزیت رقابتی است.

در مجموع دلایل زیادی برای افزایش معاملات چند دارایی هست و به لطف رشد مدل «فناوری به عنوان یک خدمت» و توسعه صدها API ی مالی در سال‌های اخیر، معاملات چند دارایی نه تنها برای معامله‌گران دسترس پذیرتر شده، بلکه برای شرکت‌های کارگزاری نیز که به دنبال گسترش افق تجاری خود هستند، بسیار آسانتر و مقرون بصرفه‌تر شده است.