ماهیت، مزایا و خطرات استقرار ارز دیجیتال کریپتو
مقالات
فناوری بلاک چین به دلیل ماهیت حیله گرانه اش معروف است و اغلب راه های نوآورانه ای را برای بهینه سازی منابع موجود معرفی می کند. عمل سهامداری یکی از این روشهای اختراعی است که ایجاد تراکنشهای بلاک چین جدید با داراییهای رمزنگاری موجود را تسهیل میکند.
اولین بار در سال 2012 معرفی شد، روش استیکینگ افزودنی خوشایند به اکوسیستم بلاک چین بود و به کاربران اجازه می داد با سپرده گذاری دارایی های رمزنگاری اضافی خود در شبکه مربوطه، درآمد غیرفعالی کسب کنند. این مقاله چگونگی کارکرد فرآیند سهامداری و عواملی را که کاربران باید قبل از تصمیمگیری برای سهامداری داراییهای دیجیتال خود در نظر بگیرند، تحلیل میکند.
چیزهای مهم برای برداشتن
- استیکینگ کریپتو فرآیندی است که به کاربران امکان میدهد در ازای بازده نرخ بهره، داراییهای رمزنگاری شده را در بلاک چین ذخیره کنند.
- استیکینگ رمزنگاری نزدیکترین جایگزین برای سپردههای بانکی فیات است که مطمئنترین پیشنهادات درآمد غیرفعال کریپتو را ارائه میکند.
- فرآیند staking همچنین به یک الگوریتم اثبات سهام اجازه می دهد تا معاملات جدید بلاک چین را به طور موثر و ارزان اعتبار سنجی کند.
- سرمایه گذاری کریپتو دارای چندین ریسک مهم است، از جمله ریسک های بازار و نقدینگی مرتبط با سودآوری آن.
Crypto Staking چیست؟
چشم انداز مالی غیرمتمرکز از ریشه های ساده خود فاصله زیادی گرفته است و ابزارها و ویژگی های DeFi را به تدریج افزایش داده است. استیکینگ کریپتو به یکی از بزرگترین پیشنهادها در بخش DeFi تبدیل شده است که به کاربران اجازه میدهد تراکنشها را اعتبارسنجی کنند و به طور همزمان درآمد غیرفعالی تولید کنند.
در هسته خود، عملکردهای رویکرد شرط بندی مشابه فرآیند ساده افتتاح حساب سپرده در بانک در هر دو مورد، کاربران می توانند وجوه اضافی را برای دریافت پاداش در قالب درآمد غیرفعال واریز کنند. با این حال، در مورد سپردههای فیات، کاربران فقط پاداشهای پولی دریافت میکنند و خود سپرده بیشتر از نقدینگی بانک های مربوطه.
برعکس، فرآیند سهامداری از دو طریق به دارندگان توکن سود میرساند – ایجاد فرصتی برای کسب پاداش و ارائه روشی مطمئن برای اعتبارسنجی تراکنشهای بلاک چین. به هر حال، هر شبکه بلاک چین به یک فرآیند اعتبار سنجی قابل اعتماد نیاز دارد و روش سهامداری برای برآورده کردن تقاضا آماده است.
شرط بندی عمدتاً در استفاده می شود مکانیسم اجماع اثبات سهام، که به دومین مکانیسم اعتبارسنجی محبوب در دنیای رمزنگاری تبدیل شده است. غول های صنعتی مانند اتریوم این مدل را برای اعتبارسنجی حجم تراکنش های قوی خود با موفقیت و کارآمدی اتخاذ کرده اند. بنابراین، مدل سهامداری به طور موثر برای همه طرفهای درگیر کار میکند، و به کاربران انگیزه کافی برای به اشتراک گذاشتن داراییهای خود و افزایش کارایی اعتبارسنجی در کل شبکه میدهد.
چگونه اشتراک رمزگذاری الگوریتم اثبات سهام را ممکن میکند؟
همانطور که در بالا توضیح داده شد، مدل شرط بندی با هدف تسهیل یک الگوریتم اجماع اثبات سهام (PoS). بدون فرآیند شرط بندی، الگوریتم PoS قابل اجرا نخواهد بود. قادر به عملکرد است، زیرا مستقیماً در فرآیند اعتبار سنجی به توکن های سهام نیاز دارد.
در اینجا نحوه عملکرد الگوریتم PoS آمده است – اعضای یک شبکه بلاک چین دارایی های رمزنگاری شده را به عنوان سپرده به اشتراک می گذارند و فرصتی برای تأیید تراکنش بعدی در شبکه دریافت می کنند. برای اطمینان از یکپارچگی فرآیند اعتبار سنجی، شبکه بلاک چین برای مجازات هر طرفی با انگیزه های مشکوک مجهز شده است.
به عنوان مثال، فرض کنید پلت فرم هر گونه نشانه ای از کلاهبرداری، جابجایی یا فعالیت های غیرقانونی را تشخیص دهد. در آن صورت، کاربران مربوطه کسری یا حتی کل دارایی های سهام خود را از دست خواهند داد. بنابراین، شرکتکنندگان سهام انگیزه قوی برای صادق ماندن دارند و همیشه معاملات مناسب را تأیید میکنند.
بنابراین، فرآیند شرطبندی جزء مهمی از الگوریتم اثبات سهام است، زیرا به طرفهای درگیر انگیزه میدهد تا معاملات را بدون هیچ گونه نگرانی امنیتی تأیید کنند. با این حال، احزاب مجرد فقط گاهی اوقات مجبور به انجام فرآیند سهام هستند. در حالی که این امکان برای کاربران وجود دارد که داراییهای فردی را به اشتراک بگذارند، اکثر اعتبارسنجیهای شبکه از رویکرد سهامبندی استفاده میکنند، داراییهای سهامدار را از شرکتکنندگان مختلف جمعآوری میکنند و یک پیشنهاد کلی برای اعتبارسنجی تراکنشها ارائه میکنند.
به این ترتیب، اعتبار سنجی ها شانس بیشتری برای انجام فرآیند اعتبارسنجی و دریافت پرداخت های شرط بندی دارند. شرکت کنندگان در استخر سهام، سهم درآمد مربوطه خود را نیز دریافت می کنند. با این ساختار، هر یک از طرفین پاداشهای مناسبی را برای مشارکتهای خود دریافت میکردند – اعتبار سنجیها شانس خود را برای برنده شدن در مناقصههای تراکنش جدید افزایش دادند و طرفهای ذینفع بدون دخالت سنگین، درآمد غیرفعال کریپتو کسب کردند.
مزایای سهامداری
همانطور که در بالا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، staking به کاربران رمزنگاری و شبکههای بلاک چین امکان میدهد تا هم افزایی عالی ایجاد کنند، فرآیند اعتبارسنجی بلوک را ساده میکند و به کاربران اجازه میدهد از مشارکتهای شبکه خود به یکباره بهره ببرند.
فرصت درآمد غیرفعال
فرآیند سهامداری نیز یک گزینه برجسته برای ایجاد درآمد غیرفعال در بازار ارز دیجیتال است. همانطور که بحث شد، شرط بندی شباهت زیادی به حساب های سپرده فیات دارد و به کاربران اجازه می دهد برای مبادله دارایی های پولی خود درآمد بهره دریافت کنند.
فرآیند سهامداری قابل اعتمادترین راه برای ایجاد درآمد غیرفعال از مالکیت داراییهای کریپتو است. علاوه بر این، با توجه به اینکه ارزهای دیجیتال سهم بیشتری از بازار تجارت جهانی را به خود اختصاص داده اند، سرمایه گذاران متعددی می توانند دارایی های رمزنگاری مازاد را داشته باشند. بدون شرط بندی، این دارایی ها به سادگی بیکار می شوند یا حتی به دلیل نوسانات قیمت ضرر می کنند.
قابلیت دسترسی
منظره رمزنگاری به دلیل پیچیدگی فنی بالایی که دارد بدنام است. با این حال، در چند سال گذشته موج عظیمی از راه حل های قابل دسترس وارد بازار کریپتو شده است. از مبادلات تجاری و کیف پولهای دیجیتال گرفته تا بازارهای NFT و سایر ابزارهای بلاک چین، سازندگان تلاش میکنند تا همه چیز را تا حد امکان برای بازار هدف ساده کنند.
فرآیند staking در خط مقدم این حرکت قرار دارد و برخی از در دسترس ترین رابط ها را به کاربران مربوطه ارائه می دهد. در حالی که نقش اعتبار سنجی ها بسیار پیچیده است و به دانش عمیق شبکه نیاز دارد، خود شرط بندی بسیار شبیه به افتتاح حساب سپرده است. بنابراین، فرآیند سهام تقریباً هیچ مانعی برای ورود ندارد. با الزامات سطح سطح، هر شخصی که دارای یک ارز دیجیتال با ویژگیهای شرطبندی باشد، میتواند در عرض چند دقیقه یک سپرده رمزنگاری باز کند.
مصرف انرژی کمتر
در مقایسه با سیستمهای اثبات کار (PoW) که انرژی زیادی دارند، مانند استخراج بیت کوین، استیکینگ به مراتب از نظر انرژی کارآمدتر است. سیستمهای PoS به قدرت محاسباتی عظیمی نیاز ندارند و در درازمدت آنها را دوستدار محیطزیست و پایدارتر میکند.
افزایش ارزش و کمیاب سکه
از آنجایی که کاربران بیشتری سکه های خود را به اشتراک می گذارند، عرضه در گردش در بازار کاهش می یابد. این کمبود می تواند منجر به افزایش ارزش سکه شود و به نفع دارندگان و سهامداران بلندمدت باشد. علاوه بر این، شرط بندی می تواند نشان دهنده یک اعتقاد قوی به آینده پروژه باشد و اعتماد سرمایه گذار را بیشتر کند.
خطرات بالقوه و معایب مخاطرات رمزنگاری
در حالی که فرآیند استیکینگ کریپتو یک پیشرفت بسیار مورد نیاز در DeFi بوده است، خطرات و کاستی های قابل توجهی را به همراه دارد. علیرغم احتمالات سودآور درآمد غیرفعال و افزایش اعتبار بلوک، فرآیندهای سرمایه گذاری می تواند به ضررهای قابل توجهی منجر شود. بنابراین، برای جلوگیری از بدترین سناریوها، کاربرانی که علاقه مند به استفاده از رویکرد سهامداری هستند باید هر یک از جنبه های زیر را به دقت تجزیه و تحلیل کنند:
ریسک های مرتبط با بازار
همانند هر سرمایهگذاری مرتبط با رمزارز، سرمایهگذاری باید به دقت در زمینه نوسانات بازار بررسی شود. علیرغم تلاشهای فراوان برای ایجاد ثبات در بازار، صنعت کریپتو غیرقابل پیشبینی و مستعد تغییرات چشمگیر قیمت است. در نتیجه، سرمایهگذاران باید محتاط باشند و هنگام تصمیمگیری برای به اشتراک گذاشتن داراییهای دیجیتال خود، بدترین سناریوها را در نظر بگیرند.
برای تجسم بیشتر ریسکهای بازار، بیایید سناریوی زیر را تصور کنیم – سرمایهگذار X در حال بررسی خرید کریپتو A برای به اشتراک گذاشتن آن و کسب بازدهی 20 درصدی سالانه است. سرمایهگذار X مقدار قابلتوجهی از کریپتو A را خریداری میکند و آن را روی یک پلتفرم سهامداری کریپتو قرار میدهد. دوره شرط بندی برای دارایی زیر سه ماه است. در ماه دوم سهامداری، کریپتو A یک افت ناگهانی و عظیم ۴۰ درصدی قیمت را تجربه میکند. در نتیجه، سرمایهگذار X تقریباً نیمی از پرتفوی کریپتو A خود را از دست داده است.
مثال زیر یک نمایش ساده اما مؤثر از چگونگی تأثیر نوسانات بازار بر سود سهام است. در حالی که بازده سهام سالانه می تواند قابل توجه باشد، کاهش بالقوه قیمت می تواند کل فرآیند را به یک هزینه کاهش یافته تبدیل کند. بنابراین، مهم است که به خطرات بازار توجه داشته باشید و دارایی های رمزنگاری را با دقت انتخاب کنید.
نگرانی نقدینگی
یکی دیگر از عوامل همیشه حاضر در زمینه DeFi مفهوم نقدیت است. ، که نشان می دهد کاربران با چه سرعتی می توانند دارایی های خود را به پول نقد تبدیل کنند. نقدینگی کافی برای اکثریت بازار کریپتو مشکل ساز بوده است، زیرا فقط بیت کوین و USDT توانسته اند سطح نقدینگی مناسبی را حفظ کنند. بنابراین، هنگام در نظر گرفتن سرمایه گذاری در دارایی های رمزنگاری، کاربران باید نقدینگی ارزهای رمزپایه پایه را ارزیابی کنند.
با این حال، بسیاری از سرمایه گذاران ممکن است در دام بازدهی بالا بیفتند و فراموش کنند که ریسک نقدینگی را در نظر بگیرند. لازم به یادآوری است که بازدهی بالا اغلب برای جبران برخی از خطرات ذاتی مربوط به یک دارایی رمزنگاری خاص استفاده می شود. در بسیاری از موارد، بازدهی بالا میتواند به این معنی باشد که دارایی کریپتو نقدینگی پایینی دارد. بنابراین، بازده ممکن است سودآور باشد، اما سرمایه گذاران نمی توانند به این زودی آنها را به استیبل کوین یا فیات مبادله کنند.
مدت قفل طولانی
برخی از گزینههای شرطبندی کریپتو از پروتکل دوره قفل استفاده میکنند، که به طور موثر داراییهای شرطبندی شده را برای مدت زمان از پیش تعیینشده مسدود میکند. اگرچه این فرآیند برای کاربران ناخوشایند است، اما امنیت و ثبات شبکه های بلاک چین را افزایش می دهد. علیرغم تأثیر مثبت آن بر اکوسیستم بلاک چین، دورههای قفل شدن میتوانند ضررهای قابلتوجهی را به سرمایهگذاران وارد کنند، اگر ارزش داراییهای رمزنگاری زیربنایی کاهش یابد.
به عنوان مثال، اگر دوره قفل دو ماهه باشد و انتظار می رود کریپتو A در ماه بعد کاهش یابد، سرمایه گذاری باید نادیده گرفته شود حتی با وجود احتمالات سودآور. همانطور که در بالا توضیح داده شد، چشم انداز کریپتو همچنان بسیار بی ثبات است و دوره های قفل شدن احتمال از دست دادن پورتفولیو را افزایش می دهد.
بنابراین، جستجوی یک پلتفرم رمزنگاری که فرآیند قفل را به کاربرانش تحمیل نکند، بسیار توصیه میشود. پلتفرمهای بدون قفل به کاربران این امکان را میدهند که داراییهای سهام را در هر زمان معین برداشت کنند و به آنها اجازه میدهند ضررهای احتمالی مربوط به کاهش قیمت را به حداقل برسانند. در حالی که بازده چنین پلتفرمهایی به طور کلی کمتر است، اما همچنان سرمایهگذاری ارزشمندی است و کاربران را قادر میسازد تا ریسکهای تغییر قیمت را کاهش دهند.
جوایز شرط بندی ناسازگار
مانند دورههای قفل کردن، فواصل پرداخت برای پاداشهای شرطبندی نیز میتواند بسیار طولانی باشد. در برخی موارد، جوایز شرط بندی فقط یک بار در شش ماه یا حتی یک بار در سال توزیع می شود. چنین مواردی ممکن است برای سرمایه گذاران بلندمدت که مایل به کسب درآمد غیرفعال هستند و هیچ چیز دیگری مشکلی ایجاد نکند.
اما برای سرمایه گذاران و معامله گرانی که مایل به سرمایه گذاری مجدد یا انجام تراکنش های دیگر با سود تولید شده خود هستند، دوره های پرداخت طولانی می تواند یک مانع بزرگ باشد. بنابراین، توصیه میشود به دنبال گزینههای اشتراک ارز دیجیتال با دورههای پرداخت مکرر باشید و به معاملهگران اجازه دهید از درآمد غیرفعال بهدستآمده در شرایط راحتی خود استفاده کنند.
درآمد در مقابل هزینه
در آخر، توجه به این نکته مهم است که اشتراک گذاری ارز دیجیتال یک فرآیند رایگان نیست. چه کاربران تصمیم بگیرند که خودشان اعتبارسنجی شوند یا اعتبارسنجی را به اشخاص ثالث واگذار کنند، هر دو سناریو مستلزم هزینههای خاصی هستند. در وهله اول، کاربران باید تجهیزات مناسب را خریداری کرده و قبوض سنگین برق ناشی از فرآیند اعتبار سنجی را بپردازند. در مورد دوم، استخرهای سهام معمولاً درصدی از خدمات ارائه شده خود را دریافت می کنند.
در برخی موارد، کمیسیون های متورم شخص ثالث یا نیازهای بیش از حد به تجهیزات ممکن است سود خالص سهام را به شدت کاهش دهد. بنابراین، سرمایه گذارانی که سهام را در نظر می گیرند باید بازده بالقوه را با هزینه های مربوطه مقایسه کنند. اگر سود خالص همچنان سودآور باشد، آنگاه سرمایهگذاری با وجود هزینههای سنگین همچنان میتواند ارزشمند باشد.
چگونه کریپتوها را به اشتراک بگذاریم؟
همانطور که در بالا ذکر شد، فرایند سهامداری یکی از در دسترس ترین فعالیت های مرتبط با رمزنگاری در بازار است. کاربران می توانند با وجود عملکرد پیچیده داخلی اعتبار سنجی بلوک، از یک ساختار ساده شده لذت ببرند. ابتدا، کاربران باید یک پلتفرم سهامداری مورد علاقه خود را انتخاب کنند. هنگام تصمیمگیری بین پلتفرمهای سهام، مهم است که امنیت شبکه، شهرت و درصد بازده سهام را در نظر بگیرید.
به خاطر داشته باشید، با بازدهی اندک، کسب درآمد غیرفعال از مقادیر قابل توجهی ممکن است غیرممکن شود. در مرحله بعد، کاربران باید در مورد ارز دیجیتال انتخابی خود تصمیم بگیرند. همانطور که در بالا ذکر شد، ریسک بازار کریپتو و ریسک نقدینگی عوامل اصلی هستند که باید در نظر گرفته شوند. پس از آن، کاربران به سادگی مقدار شرط بندی مورد نظر خود را انتخاب می کنند و سفارش را به پلت فرم شرط بندی ارسال می کنند.
کاربران گاهی اوقات باید کیف پول دیجیتال خود را متصل کرده و وجه را از طریق این کانال انتقال دهند. در موارد دیگر، پلتفرم های استیکینگ ممکن است امکانات داخلی برای خرید و ذخیره ارزهای دیجیتال ارائه دهند. اکنون، کاربران حسابهای پسانداز ارز دیجیتال خود را دارند. تنها چیزی که باقی می ماند این است که محکم بنشینید و منتظر پرداخت های بازگشت دوره ای باشید. با این حال، کاربران نباید فراموش کنند که به طور مرتب قیمتهای کریپتو را زیر نظر داشته باشند و دوباره بررسی کنند که آیا باید سرمایهگذاری خود را ادامه دهند یا توکنهای سهام را پس بگیرند.
نهایی
از اولین مقدمه، چشم انداز DeFi طوفانی شده است. این پروتکل اختراعی امنیت و ثبات شبکههای بلاک چین را افزایش میدهد و در عین حال کاربران را قادر میسازد تا درآمد غیرفعال قابل اعتمادی از وجوه رمزنگاری اضافی خود ایجاد کنند.
با این حال، فرآیند سهامداری از دام های معمول ارزهای دیجیتال مانند ریسک بازار و نقدینگی مبرا نیست. نگرانی های اضافی شامل دوره های طولانی قفل، فواصل پرداخت متورم و کمیسیون های بیش از حد است. کاربرانی که این ریسکها را در نظر میگیرند و گزینههای سهام خود را عاقلانه انتخاب میکنند، در درازمدت درآمد غیرفعال قابلتوجهی کسب میکنند.
سوالات متداول
فرآیند استکینگ چگونه کار می کند؟
کاربران دارایی های رمزنگاری مورد علاقه خود را در یک پلتفرم سهام سپرده گذاری می کنند، که به طور موثر دارایی های ذکر شده را برای مدت معینی قفل می کند. در مقابل، کاربران درصد بازدهی دوره ای در دارایی های سپرده شده خود دریافت می کنند.
مزایای استیک چیست؟
سرمایه گذاری نزدیک ترین معادل سپرده های پولی فیات در بانک های سنتی است. بنابراین، در صورتی که کاربران دارای وجوه ارز دیجیتال اضافی باشند، شرط بندی فرصتی عالی برای ایجاد درآمد غیرفعال است. Staking همچنین قابلیت های امنیتی و اعتبار سنجی شبکه بلاک چین را افزایش می دهد که برای همه طرف های درگیر عالی است.
بزرگترین خطرات مربوط به سهام چیست؟
از آنجایی که فرآیند سهام با ارزش ارز دیجیتال مرتبط است، کاربران باید به دقت نوسانات بازار و ریسک نقدینگی را که در صنعت کریپتو حاکم است، در نظر بگیرند.
به دنبال پاسخ یا مشاوره هستید؟
پرسشهای خود را در فرم به اشتراک بگذارید تا مشاوره شخصیسازی شده دریافت کنید