نقدینگی در کریپتو به چه معناست
مقالات
اگرچه حتی بدبین ترین افراد مشکوک امروز می دانند که صنعت ارزهای دیجیتال برای همیشه وارد زندگی ما شده است، برخی از افراد هنوز هم اغلب در مورد ارزش ارزهای دیجیتال گیج هستند. با این حال، یک جستجوی ساده در اینترنت دلیل کاملاً واضحی برای این موضوع ارائه می‌کند – نقدینگی رمزنگاری.
در اوایل سال 2022، فعالان بازار به دلیل ارائه نقدینگی به صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) سود بسیار زیادی کسب کردند. این واقعیت به نفع نیاز فوری به پرداختن به نقدینگی در بازار ارزهای دیجیتال است. به استثنای محبوب ترین بازارها، معاملات بزرگ باعث نوسانات بی ثبات در قیمت دارایی ها می شود. این حرکات اغلب منجر به یک اثر دومینو و افزایش/کاهش بیشتر قیمت می شود.
نقدینگی نقش کلیدی در هر بازاری با ثبات دارد. توانایی باز کردن و بستن سفارشات، خواه یک شرکت کننده یک صندوق سرمایه گذاری بزرگ، یک موسسه یا یک معامله گر کوچک باشد، برای دستیابی به مراحل بعدی رشد صنعت بسیار مهم است.
این مقاله توضیح خواهد داد که نقدینگی رمزنگاری چیست و چه نقشی در بازار ارزهای دیجیتال ایفا می کند. همچنین خواهید آموخت که چه عواملی بر نقدینگی کریپتو تأثیر می‌گذارد و چه نوع نقدینگی، متمرکز یا غیرمتمرکز، در آینده مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
نقدینگی چیست؟
در بازار سنتی، اصطلاح «نقدینگی» به معنای سهولت انجام برخی معاملات اقتصادی با یک دارایی است. هر چه راحت تر بتوانید دارایی را با قیمتی نزدیک به قیمت بازار بفروشید، نقدشوندگی آن بیشتر می شود. در زمینه بازار کریپتو، نقدینگی اغلب به سهولت تبدیل یک دارایی کریپتو به پول فیات یا سایر سکه ها اشاره دارد.
در مورد نقدینگی در بازارهای نقدینگی در بازارهای رمزنگاری، هر چه این معیار بالاتر باشد، وجوه و معاملات بیشتری در بازار. در عین حال، در یک بازار نقدینگی، هر معامله جداگانه تأثیر قابل توجهی بر قیمت دارایی ها نخواهد داشت. به عنوان مثال، اگر بتوانید به سرعت حجم زیادی از ارزهای دیجیتال را بخرید یا بفروشید، یک بازار را می توان مایع نامید.
به صورت مطلق، تتر استیبل کوین USDT، روان‌ترین ارز دیجیتال امروزی است. در عین حال، آلتکوین‌های کمتر شناخته شده با سرمایه کم، چنین نیستند. آنها نه تنها حجم معاملات کافی برای ارضای علاقه احتمالی را ندارند، بلکه به معاملات بزرگ با تغییر در قیمت ها واکنش نشان می دهند. و کمبود نقدینگی کامل در جفت معاملاتی مانع از معامله سریع می شود.
در بازار نقدینگی، باید یک اسپرد کوچک وجود داشته باشد: تفاوت بین بالاترین سفارش خرید و کمترین سفارش فروش. معمولاً این تفاوت با معاملات مستمر متعادل می شود، اما به شرط نقد شدن بازار. در غیر این صورت نمی توان بازار را نقد کرد.
با این حال، می‌تواند دارایی‌های نقدی و غیرنقدی در بازار وجود داشته باشد که این نیز ارزش در نظر گرفتن دارد. اگر با ارزهای دیجیتال برتر معامله کنید، احتمالاً مشکل نقدینگی نخواهید داشت. با این حال، دارندگان آلت کوین های کمتر شناخته شده زمانی که نمی توانند آنها را به قیمت مورد نظر بفروشند با مشکل مواجه می شوند. چنین مشکلی در مورد دارایی های دیجیتال با نقدینگی پایین رخ می دهد.
اگر معامله‌گر یا سرمایه‌گذار بخواهد سفارش بزرگی را به صورت جفت نقدینگی اجرا کند، لغزش ممکن است رخ دهد. اما در این مورد باید در نظر گرفت که چنین دستوری را نمی توان بلافاصله اجرا کرد یا اصلاً اجرا نمی شود. این بدان معنی است که تجارت بسته خواهد شد، اما فقط با قیمت متفاوت، احتمالاً سود بسیار کمتری خواهد داشت. برای جلوگیری از لغزش می توان از سفارشات محدود استفاده کرد.
نقدینگی چه نقشی در بازار کریپتو دارد؟
نوسانات نقش اساسی در هر بازار معاملاتی، به ویژه در ارزهای دیجیتال، ایفا می کند. در امور مالی سنتی، نوسانات با درجه نوسان قیمت دارایی در طول زمان توصیف می شود. یک سرمایه گذاری در صورتی که قیمت آن روزانه به شدت بالا یا پایین شود، نوسان تلقی می شود.
نقدینگی و نوسانات ارتباط نزدیکی دارند. هنگامی که معامله گران با سفارش های موجود خرید یا فروش می کنند، در صورت عرضه محدود دارایی، قیمت ها می توانند به سرعت افزایش یا کاهش پیدا کنند. کمبود نقدینگی می تواند منجر به افزایش نوسانات زمانی شود که یک یا چند معامله گر بزرگ سعی در ورود یا خروج از موقعیت های بزرگ دارند.
هنگامی که عرضه زیادی از دارایی های کریپتو و سفارشات زیاد وجود دارد، برای حرکت بازار به سرمایه بیشتری نیاز است. در عین حال، افزایش نوسانات می‌تواند منجر به افت نقدینگی شود، زیرا فروش هراس‌آمیز به دنبال دارد و گسترش قیمت پیشنهادی عرضه می‌شود.
به طور کلی، نقدینگی بالاتر منجر به کاهش نوسانات کلی می شود. این یکی از دلایلی است که بیت کوین معمولاً در یک روز 30٪، 50٪ یا حتی بیشتر کاهش یا افزایش یافته است.
بسیاری از دلایل نوسان قیمت در بازارهای اصلی در مورد ارزهای دیجیتال نیز صادق است. رویدادهای خبری و گمانه زنی ها مسئول دامن زدن به نوسانات قیمت در ارزهای دیجیتال و بازارهای سنتی هستند. افزایش نوسانات و کمبود نقدینگی می تواند ترکیب خطرناکی ایجاد کند زیرا هر دو به یکدیگر سوخت می دهند.
عوامل مؤثر بر نقدینگی رمزارز
عوامل مؤثر بر نقدینگی رمزنگاری بسیار متنوع می باشد. به عنوان یک قاعده، نمی توان دانست که یک عامل خاص، جدا از بقیه، چه تأثیری بر نقدینگی بازار دارد. بیایید نگاهی به موارد اصلی بیاندازیم.
1. مشخصات دارایی مورد معامله
یکی از عناصر کلیدی هنگام در نظر گرفتن رابطه بین ویژگی های یک ابزار معامله شده و نقدشوندگی بازار، قابلیت جایگزینی ابزارها است. اگر قابلیت جایگزینی بین ابزارها زیاد باشد، نقدینگی بازار تنها در یکی از آنها متمرکز می‌شود: شرکت‌کنندگان ترجیح می‌دهند دارایی‌های نقدشونده بیشتری بخرند، در حالی که همه چیزها برابر هستند.
در عین حال، اگر یک ابزار مشابهی در بازار نداشته باشد، ممکن است به دلیل نگرانی شرکت‌کنندگان در مورد نقدینگی ابزار در شرایط بحرانی و همچنین به دلیل محدودیت در ساخت استراتژی‌های مالی احتمالی، انجام معاملات دشوار باشد.
2. حجم معاملات
این عامل یکی از ویژگی‌های کلیدی است که به معامله‌گر کمک می‌کند تا بفهمد آیا بازار نقد است یا خیر. حجم بالای معاملات نشان می دهد که سرمایه گذاران زیادی به خرید و فروش سکه علاقه مند هستند. حجم باید در ساعات کاری تجزیه و تحلیل شود.
3. کاربردی بودن
هرچه یک سکه خاص کاربردی تر باشد، نقدینگی آن بیشتر می شود. به عنوان مثال، بیت کوین توسط بیش از 40 میلیون فروشنده در سراسر جهان پذیرفته شده است و این عامل با گردش مالی ارزهای دیجیتال مرتبط است. هنگامی که شرکت های خاصی دارایی های رمزنگاری شده را به لیست گزینه های پرداخت خود اضافه می کنند، نقدینگی آنها را افزایش می دهد.
4. مشروعیت
با دارایی های مجازی در کشورهای مختلف رفتار متفاوتی صورت می گیرد و موقعیت رسمی دولت ها نیز بر بازار تأثیر می گذارد. هرچه افراد بیشتری در دارایی‌های مجازی در سطح ایالتی مشارکت داشته باشند، ارزهای دیجیتال نقدشونده‌تر می‌شوند. به عنوان مثال، در برخی از ایالت های ایالات متحده، مردم می توانند مالیات را به ارزهای دیجیتال بپردازند.
آینده نقدینگی رمزنگاری: متمرکز یا غیرمتمرکز؟
امروزه نقدینگی کریپتو برای اکثر دارایی ها در سطح نسبتاً پایینی قرار دارد. یکی از دلایل اصلی عدم نقدینگی ریشه در پراکندگی بازار دارد. ایده کریپتو خیلی بیشتر از یک ابزار سرمایه گذاری است. Crypto یک روش کاملاً جدید برای مقابله با پول است. اما با وجود تمام سکه‌های مختلف – حتی سکه‌های موفق – و عدم وجود کسب‌وکاری که پرداخت رمزنگاری را بپذیرد، کاربران از رمزنگاری آنطور که در ابتدا در نظر گرفته شده بود استفاده نمی‌کنند.
پیچیدگی های یک بازار پراکنده منجر به چندین راه حل مختلف شده است. برخی رویکردهای متمرکز برای نقدینگی ارائه می دهند. با متمرکز کردن سکه ها و استانداردسازی بازارها، سرمایه گذاران دیگر با پیچ و خم پیچیده و پیچیده سکه ها و قیمت ها مواجه نمی شوند. بدون چنین مشکلات منفی پراکندگی، سرمایه گذاران تمایل بیشتری به معامله سریع دارند تا اینکه حاشیه های پیشنهادی خرید و فروش گسترده تر را حفظ کنند.
اگرچه این در نگاه اول منطقی به نظر می رسد، چنین تصمیمی غیرقابل دفاع است. اول، تمرکز بر خلاف روحی است که ارزهای دیجیتال در آن توسعه یافتند. متمرکز شدن پاسخی برای تثبیت بازار نیست که ناشی از رد عمدی ارزهای متمرکز است. بخش بزرگی از بازار را از خود بیگانه خواهد کرد.
دوم، اگر بازار یک سیاست متمرکز را اتخاذ کند، همان مشکلاتی که بانک‌ها را آزار می‌دهد (زمان پردازش کند، عدم شفافیت و امنیت، کارمزدهای بالا) در نهایت به بازار ارزهای دیجیتال خواهد رسید. پیشرفتی که زمانی انتظار می رفت تنها تکرار شکست های سیستم مالی فعلی خواهد بود.
در نهایت، حتی در یک سیستم صراحتاً غیرمتمرکز که در آن تمام نقدینگی بازار به طور مؤثر در چند صرافی غیرمتمرکز متمرکز است، سرمایه‌گذاران همچنان در نحوه مشارکت محدود خواهند بود. با وجود استخرهای نقدینگی کمتر اما بزرگتر، نتیجه اجتناب ناپذیر بازگشت به یک سیستم مالی از نوع فیات است.
از سوی دیگر، از آنجایی که راه حل های متمرکز با ماهیت ارزهای دیجیتال مغایرت دارد، برای رفع مشکلات ناشی از تکه تکه شدن بازار به راه حل غیرمتمرکز قوی تری نیاز است. تمرکززدایی، در حالی که راه حلی درازمدت برای مشکل است، می تواند پذیرش مستمر بازار توسط نهادهای آن را تضمین کند. این مسیر با چشم انداز ارزهای رمزپایه سازگار است و در نهایت ثبات را فراهم می کند.
نتیجه
نقدینگی کریپتو همیشه یک بخش جدایی ناپذیر و شاید مهم ترین بخش تجارت دارایی های کریپتو بوده و خواهد بود. بازارهای ارزهای دیجیتال در حال تحول هستند و یکی از نتایج این پیشرفت، نقدینگی و ثبات بیشتر است. امروزه، در بیشتر موارد، امکان داد و ستد حجم زیادی از دارایی های کریپتو بدون تأثیر قابل توجهی بر قیمت آنها وجود دارد.
با این وجود، درک تأثیر دقیق نقدینگی بر معاملات و انتخاب استراتژی که این عامل را در نظر بگیرد، کلیدی است. با هجوم سرمایه های نهادی، می توان انتظار افزایش نقدینگی در بازارهای پیشرو و همچنین افزایش اعتماد را داشت که به نوبه خود کسانی را که به دنبال فرصت های جدید در صنعت کریپتو هستند جذب خواهد کرد.
