چگونه ETF خود را راه اندازی کنیم؟

صنعت سرمایه گذاری امروزه با ظهور ارزهای رمزنگاری شده که به پایه و اساس تحول کل سیستم اقتصادی تبدیل شده اند، تغییرات چشمگیری را تجربه می کند. با وجود این، ابزارهای معاملاتی کلاسیک قدرت خود را از دست نمی‌دهند و در روند باقی می‌مانند و راهی کم سود برای افزایش سرمایه ارائه می‌کنند. یکی از این ابزارها صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله در بورس است.

این مقاله ETFs چیست و اینکه آنها چه ارزشی را از منظر سرمایه گذاری نشان می دهند. همچنین با انواع اصلی ETF و مزایای آنها آشنا خواهید شد. در نهایت، راهنمای کوتاهی در مورد مراحل اساسی ایجاد ETF خود خواهید یافت.

ETF چیست و چرا از منظر سرمایه گذاری جالب است؟

یک ETF (صندوق قابل معامله در بورس) یک صندوق قابل معامله در بورس است که در گروه های خاصی از دارایی ها سرمایه گذاری می کند. مکانیسم ETF ها بسیار ساده است. شرکت (ناشر ETF) دارایی خاصی دارد (به عنوان مثال، سهام یک شاخص، طلا و غیره) و اوراق بهاداری را روی این دارایی منتشر می کند که پویایی قیمت آن به پویایی قیمت دارایی پایه بستگی دارد.

ETF ها برای اولین بار در کانادا ظاهر شدند. در ایالات متحده، آنها در سال 1993 با راه اندازی اولین ETF در شاخص S&P500 ظهور کردند که نام SPY را دریافت کرد. از آن زمان، ETF ها در سراسر جهان محبوبیت پیدا کردند، با حجم معاملات، سهام در دارایی های تحت مدیریت، و تعداد کل ETF های معامله شده در بورس های جهان به طور پیوسته در حال افزایش است.

صندوق قابل معامله در بورس مجموعه‌ای از اوراق بهادار است که گاهی اوقات «سبد» نامیده می‌شود و مانند سهام عادی معامله می‌شود. گفته می‌شود، وقتی سرمایه‌گذار یک ETF می‌خرد، بخشی از کل مجموعه اوراق بهادار را می‌خرد، نه سهامی که آن را تشکیل می‌دهند. صندوق ETF همچنین ممکن است از مشتقات انتخاب شده برای ردیابی یک شاخص مالی خاص یا دارایی کالا تشکیل شده باشد.

وجوه قابل معامله در بورس به طور متعارف به صندوق‌های مدیریت فعال و غیرفعال تقسیم می‌شوند. گروه اول شامل ETF های حرفه ای مدیریت شده است که هدف آنها برتری بر ابزارهای دیگر از نظر بازده است. گروه دوم به صورت غیرفعال مدیریت می شود (index ETF) ، که عملکرد آن به دینامیک معیار گره خورده است. در این حالت، وظیفه شرکت مدیریت به دنبال کردن هرچه بیشتر شاخص برمی گردد، بنابراین هرگونه سود بالقوه از چنین صندوق هایی با سودآوری اندیکاتور محدود می شود. به عنوان مثال، تغییر 1.5٪ در ارزش شاخص باعث می شود که قیمت ETF قبل از کسر مالیات و کمیسیون تقریباً 1.5٪ تغییر کند.

با این وجود، صندوق‌های مدیریت غیرفعال مزیت قابل توجهی نسبت به ETFهای مدیریت شده فعال دارند: سطح هزینه کلی آنها به طور قابل توجهی پایین‌تر است. به دلیل این عامل، بیشتر وجوه مدیریت غیرفعال در بورس معامله می شود، در حالی که سهم وجوه مدیریت شده فعال از 1٪ از تعداد کل ETF ها تجاوز نمی کند.

انواع اساسی ETF

مجدداً، همه وجوه قابل معامله در بورس به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: فعال و غیرفعال. یک صندوق قابل معامله در بورس (ETF) که به طور فعال مدیریت می شود از این جهت متفاوت است که در انواع دارایی های مالی (مانند سهام، اوراق قرضه، ارزها یا کالاها) که توسط مدیران انتخاب می شود، سرمایه گذاری می کند، نه اینکه به طور منفعلانه از یک شاخص اساسی یا استراتژی ETF مبتنی بر قوانین پیروی کند. . ETFهای غیرفعال (شاخص) پویایی دارایی زیربنایی را تکرار می کنند که با در نظر گرفتن تعدادی از قوانین طراحی شده است. مدیران صندوق، در بیشتر موارد، حرکات شاخص را تکرار می کنند.

ETFهای فعال

اجازه دهید ابتدا انواع اصلی ETFهای فعال را در زیر بررسی کنیم.

ETFهای اوراق قرضه

ETFهای اوراق قرضه سبدهای سرمایه گذاری جامعی هستند که شامل اوراق بهادار بدهی دولتی یا شرکتی است و ارتباط نزدیکی با یک شاخص سهام خاص دارند. معاملات مربوط به ETF اوراق قرضه عملاً از سایر معاملات اوراق بهادار در بورس قابل تشخیص نیستند. از همه برنامه‌ها و الگوریتم‌های یکسانی استفاده می‌شود و فرد باید همان مالیات‌هایی را که در مورد سهام وجود دارد، بر درآمد بپردازد.

ETFهای کالا

صندوق های ETF از این نوع پول را در کالاهای فیزیکی سرمایه گذاری می کنند. برخی از محبوب ترین در میان آنها کالاهای کشاورزی هستند. سرمایه گذاری در منابع طبیعی مانند نفت و سنگ معدن و همچنین فلزات گرانبها مانند طلا یا نقره نیز رایج است. ETFهای کالا معمولاً یا بر روی کالاهای نگهداری شده در سهام فیزیکی یا سرمایه گذاری در قراردادهای آتی کالا متمرکز هستند.

ETF ارز

ETF های ارزی سرمایه گذاری های تلفیقی هستند که به سرمایه گذاران امکان دسترسی به ارزهای خارجی را می دهند. آنها به سرمایه گذاران اجازه می دهند تا تغییرات نرخ ارز را برای یک یا چند جفت ارز ارزیابی کنند. مانند سایر صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)، سرمایه‌گذاران می‌توانند ETF ارز را در صرافی‌هایی مانند سهام شرکت‌ها خریداری کنند. این سرمایه‌گذاری‌ها معمولاً به‌صورت غیرفعال مدیریت می‌شوند و ارزهای اساسی در یک کشور یا سبدی از ارزها نگهداری می‌شوند.

ETF معکوس

ETF های معکوس، صندوق های قابل معامله در مبادلات مرتبط با شاخص هستند که ارزش آنها در برابر قیمت یا معیار دارایی پایه تغییر می کند. به عنوان مثال، یک ETF معکوس در S&P 500 یک روند مثبت را هنگام کاهش شاخص و یک روند منفی را در هنگام افزایش نشان می دهد.

ETFهای بازار خارجی

سرمایه گذاری در ETFهای خارجی به سرمایه گذاران امکان می دهد تا در بازارهای خارج از ایالات متحده، مانند شاخص نیکی ژاپن یا شاخص هانگ سنگ هنگ کنگ، قرار بگیرند. این صندوق‌ها علاوه بر جلب توجه به کشورها و مناطق مختلف، می‌توانند فرصت‌های رشد بین‌المللی را نیز برای سرمایه‌گذاران فراهم کنند.

ETFهای رمزنگاری

ETF ارزهای دیجیتال از نظر تئوری مانند هر ETF دیگری کار می کند. در حالی که بیشتر ETF ها یک شاخص یا سبدی از دارایی ها را دنبال می کنند، یک ETF ارز دیجیتال یک یا چند توکن دیجیتال را ردیابی می کند. مانند هر ETF دیگری، ETFهای ارزهای دیجیتال مانند سهام معمولی در یک صرافی معامله می‌شوند و همچنین با خرید و فروش سرمایه‌گذاران در طول روز در معرض تغییر قیمت هستند.

ETFهای سرمایه گذاری جایگزین

سرمایه گذاران می توانند با استفاده از ETF های جایگزین، در معرض طبقات دارایی قرار بگیرند که در غیر این صورت به دست آوردن آنها دشوار یا گران است، مانند املاک و مستغلات و کالاها. برخلاف سرمایه گذاری مستقیم در دارایی پایه، این صندوق ها روشی مقرون به صرفه و ساده برای سرمایه گذاری ارائه می دهند.

ETFهای اهرمی

ارزش یک ETF اهرمی سریعتر از شاخصی که ردیابی می کند افزایش می یابد و یک ETF اهرمی می تواند بازدهی را دو یا حتی سه برابر بازده روزانه شاخص خود هدف قرار دهد. به عنوان مثال، یک ETF سه اهرمی مبتنی بر S&P 500 باید 3 درصد در روز افزایش 1 درصدی شاخص افزایش یابد. یک ETF دو اهرمی بازده مضاعف را هدف قرار می دهد. به دلیل ساختار ETF های اهرمی، آنها برای معامله گرانی که به دنبال بازده کوتاه مدت در شاخص هدف در عرض چند روز هستند، مناسب هستند، نه برای سرمایه گذاران بلندمدت.

ETF های غیرفعال

ETF های غیرفعال (که به عنوان صندوق های شاخص نیز شناخته می شوند) از شاخص ها تقلید می کنند و فقط تحت تأثیر تغییرات شاخص ها قرار می گیرند. نمونه های کلاسیک VOO (ETF توسط Vanguard در شاخص S&P 500) یا QQQ (ETF توسط Invesco در شاخص Nasdaq 100) هستند.

مزایای اصلی ذاتی ETF

وجوه، در ذات خود، مجموعه های آماده ای از اوراق بهادار هستند، بنابراین سرمایه گذاران نیازی به انتخاب دارایی برای پرتفوی خود ندارند و برای مطالعه دقیق کسب و کار شرکت های منفرد وقت صرف می کنند. مانند صندوق های سرمایه گذاری مشترک، سرمایه گذاری در ETF های مختلف دارای مزایای خاصی است که فرصت های عالی برای دستیابی به اهداف سرمایه گذاری ایجاد می کند. بیایید نگاهی به هر یک از آنها بیندازیم.

تنوع

ETFها یکی از معدود ابزارهای معاملاتی هستند که دسترسی به فهرست فوق‌العاده وسیعی از دارایی‌های موجود برای فرآیند سرمایه‌گذاری را فراهم می‌کنند. همانطور که در بالا توضیح داده شد، ETF ها گروهی از ابزارها هستند که دارایی اساسی ممکن است یک ارز دیجیتال، فلز گرانبها، فارکس یا محصول کشاورزی باشد. با چنین انتخاب گسترده ای از طبقات دارایی برای تجارت، سرمایه گذاران می توانند جسورانه ترین استراتژی ها را اجرا کنند و در عین حال سبد سرمایه گذاری خود را متنوع کنند. به دلیل وجود چنین فرصت هایی، فعالیت سرمایه گذاری متنوع تر می شود و امکان دریافت درآمد از گروه های مختلف ابزارهای مالی را فراهم می کند.

شفافیت

ساختار پرتفوی صندوق های ETF (به ویژه صندوق های شاخص) کاملاً شفاف است. ETFها به عنوان مشابهی نزدیک از شاخص‌های شناخته شده بازار، به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهند که ریسک‌ها و بازده مورد انتظار خود را درک کنند و همچنین ویژگی‌های پرتفوی خود را تغییر دهند. از آنجایی که قیمت یک ETF به طور مداوم با تغییرات در قیمت اجزای شاخص پایه به روز می شود، سرمایه گذاران همیشه از ارزش سبد ETF خود آگاه هستند. داده‌های ارزش خالص دارایی TF (NAV) روزانه منتشر می‌شود.

انعطاف پذیری

ETF ها تاریخ انقضا ندارند و به طور فعال در کل جلسه معاملاتی در بورس معامله می شوند. سرمایه‌گذاران بر اساس اهداف خاص در صندوق‌های قابل معامله در بورس سرمایه‌گذاری می‌کنند: معاملات کوتاه‌مدت، معاملات روزانه یا سرمایه‌گذاری بلندمدت. به دلیل سادگی معاملات ETF، سرمایه گذاران می توانند به اثربخشی برنامه ریزی سرمایه گذاری بلندمدت دست یابند. با در نظر گرفتن این واقعیت که حداقل لات برابر با یک واحد (یک ETF) است، یک سرمایه گذار می تواند حتی با سرمایه اولیه کمی در چندین شاخص مختلف موقعیت باز کند.

سود سهام

وقتی یک صندوق از دارایی‌های خود سود سهام دریافت می‌کند، دو انتخاب دارد: پرداخت سود سهام به سرمایه‌گذاران یا نگه داشتن پول برای خرید اوراق بهادار جدید و افزایش ارزش ETF توسط سود سهام. انتخاب بستگی به سیاست های صندوق و قوانین کشوری دارد که در آن ثبت شده است.

سرمایه گذاری در چنین ETF به سرمایه گذار حق سود سهام نمی دهد، اما ارزش سهام این ETF با کسب درآمد صندوق افزایش می یابد. و ETF با پرداخت سود سهام، سود سهام دریافتی را با دوره ای مشخص به حساب سرمایه گذار منتقل می کند.

هزینه کم

یکی از مهمترین مزایای سرمایه گذاری در ETF ها هزینه پایین آنهاست. ETF ها معمولاً نسبت هزینه های کمتری نسبت به صندوق های مشترک دارند، به این معنی که سرمایه گذاران می توانند در هزینه ها صرفه جویی کنند. کارمزدهای پایین مرتبط با ETF ها می تواند تأثیر قابل توجهی بر بازده سرمایه گذاری بلند مدت داشته باشد. همچنین شایان ذکر است که صرف نظر از نوع ETFهایی که ترجیح می دهید معامله کنید، در مقایسه با سرمایه گذاری در هر صندوق سرمایه گذاری مشترک، قیمت خرید آنها چندین برابر کمتر خواهد بود. 

مراحل اصلی راه اندازی ETF

بسیاری از سرمایه‌گذاران مبتدی هنگام تعیین محل سرمایه‌گذاری پول خود با دو سؤال کلیدی روبرو می‌شوند: چه مقدار دارایی‌های یکبار مصرف یا سرمایه‌گذاری در دسترس هستند و چه سرمایه‌گذاری‌هایی را هنگام ساختن یک سبد سرمایه‌گذاری انتخاب کنند. هنگامی که تصمیم می گیریم کدام مقصد سرمایه گذاری را انتخاب کنیم، گزینه های مختلفی وجود دارد، از صندوق های سرمایه گذاری مشترک گرفته تا صندوق های قابل معامله در بورس (ETF)، خرید سهام، و غیره و غیره. ? در اینجا یک سری مراحل برای کمک به شما در انجام این کار وجود دارد.

یک مدل کسب و کار را انتخاب کنید

ایجاد ETF خود مستلزم در نظر گرفتن چندین نکته مهم است که اولین آن انتخاب یک مدل کسب و کار برای راه اندازی آن است. تا به امروز، دو گزینه متضاد برای انجام این کار وجود دارد. گزینه اول شامل ایجاد صندوق در داخل از ابتدا، توجه به تمام جزئیات، از جمله حسابداری صندوق، بازاریابی، بودجه بندی و غیره است. روش دوم شامل استفاده از راه حل های برچسب سفید است که راه حل های آماده ای برای پروژه های ETF ارائه می دهد. آنها کارآمد و قابل اعتماد هستند، اما همچنین می توانند گران باشند.

محاسبه بودجه

برنامه ریزی بودجه پایه و اساس هر چیز دیگری است زیرا راه اندازی یک ETF می تواند پرهزینه باشد. می توانید انتظار داشته باشید که هزینه بر اساس نوع صندوق متفاوت باشد و شامل 100,000 تا 500,000 دلار در هزینه های نظارتی مرجع نظارتی صنعت مالی (f. e SEC) باشد. حد پایین برای صندوق‌های متعارفی است که از یک استراتژی اساسی که منعکس کننده یک شاخص کل سرمایه است منحرف نمی‌شوند. حدود 2.5 میلیون دلار برای راه اندازی یک ETF با خرید اولیه دارایی. حدود 200000 دلار در سال برای مدیریت و نظارت صحیح بر صندوق. کسری از هزینه صندوق قرار دادن آن در بورس است. البته این هزینه ها با افزایش ارزش صندوق افزایش می یابد.

انتخاب طبقات دارایی برای سرمایه گذاری

بعد از محاسبه بودجه خود، ارزش این را دارد که به این فکر کنید که ETF شما در کدام طبقه دارایی سرمایه گذاری خواهد کرد. امروزه، کلاس های دارایی مختلفی وجود دارد که مزایا و معایب خاص خود را دارند و همچنین ویژگی های خاصی دارند. دارایی های رمزنگاری، جفت ارزهای فارکس و ابزارهای مشتق CFD که در بازارهای مختلف معامله می شوند، می توانند بازده خوبی داشته باشند. بازارهای اوراق قرضه، کالاها و فلزات گرانبها با سود کمتر، اما همچنان سودآور خواهند بود. در هر صورت، تنوع بخشی چیز خوبی است که به جلوگیری از ریسک های سرمایه گذاری کمک می کند.

اجرای مجوز فعالیت های صندوق

برای اینکه بتوانید فعالیت های سرمایه گذاری در بازارهای سرمایه انجام دهید، داشتن مجوز برای همه شرکت کنندگان الزامی است – و ETF ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. صدور مجوز ETF توسط SEC ایالات متحده انجام می شود. همچنین مهم است که توجه داشته باشید که روش صدور مجوز هزینه دارد، که قطعاً در مرحله بودجه بندی باید در نظر گرفته شود.

انتخاب پلتفرم راه اندازی

بدیهی است که ایجاد یک صندوق ETF موفق به تجربه در مدیریت صندوق، بازاریابی و انطباق، و همچنین تخصص های دیگر نیاز دارد. اگر تصمیم به ایجاد یک ETF با راه حل های کلید در دست دارید، ارزش آن را دارد که تجزیه و تحلیل دقیقی از معیارهای بسیاری انجام دهید که به شما در انتخاب درست ارائه دهنده راه حل های WL ETF قابل اعتماد کمک می کند. از جمله، توجه به تجربه، تخصص و در دسترس بودن کلیه مجوزهای لازم برای انجام فعالیت های این شرکت، شایسته است. 

خدمات بازاریابی و توزیع

صرف نظر از اینکه مفاهیم مبادله ای شما چقدر قوی هستند، بازاریابی واقعاً کلید موفقیت صندوق شما است و شما باید بودجه مناسب را برنامه ریزی و تخصیص دهید و یک طرح تجاری کامل بلند مدت برای راه اندازی و راه اندازی صندوق تهیه کنید. شما باید با در نظر گرفتن شرایط مختلف بازار، روند سرمایه گذاری و چالش های بازار، تصویر واضحی از مخاطبان هدف بالقوه خود داشته باشید. درک مشتری هدف شما و رویکرد آنها به سرمایه گذاری یک گام مهم در توسعه صندوق شما است. این منطقه ای است که نباید نادیده گرفته شود.

نتیجه گیری

امروزه هر سومین شرکت سرمایه گذاری علاقه مند به خرید ابزارهای ETF هستند. بنابراین، ایجاد ETF خود، درست مانند راه‌اندازی یک صرافی ارز دیجیتال یا کارگزار فارکس، این پتانسیل را دارد که بازدهی عالی را به همراه داشته باشد، به‌ویژه به دلیل فرصت سرمایه‌گذاری در طیف بسیار گسترده‌ای از کلاس‌های دارایی تجاری مختلف.