Time in Force Order چیست و چه زمانی از آن استفاده می کنید؟
هر کسی که با بازارهای معاملاتی آشنا باشد، اهمیت اجرای به موقع را می داند. حتی پایدارترین دارایی‌های معاملاتی نیز در دوره‌های خاص به طور مکرر و قابل توجهی در نوسان هستند و کل چشم‌انداز معاملات را به زمان حساس می‌کند.
پیش از این، معامله‌گران برای شروع و لغو سفارش‌ها به‌صورت دستی به هوشمندی و مهارت‌های سازمانی خود تکیه می‌کردند، که منجر به معاملات ناموفق، لغزش‌ها و زیان‌های پرتفوی می‌شد.
سفارش‌های Time-in-force این وضعیت موجود را تغییر داده است و به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا از قدرت ابزارهای تجارت دیجیتال استفاده کنند و معاملات را با دقت جراحی انجام دهند. این مقاله در مورد سفارش زمان اجرا و اثرات مثبت آن بر نوسانات قیمت و کارایی کلی معاملات بحث خواهد کرد.
نکات کلیدی
- سفارش‌های Time-in-force ابزارهای خودکار بسیار مؤثری هستند که به معامله‌گران اجازه می‌دهند پیش‌شرط معاملات خود را تعیین کنند. هر سفارش زمان اجرا به صورت خودکار اجرا و قرار می گیرد.
- سفارش‌های زمان‌بندی به معامله‌گران این امکان را می‌دهند که خطای انسانی را به حداقل برسانند و بخش‌های معمول برنامه معاملات خود را خودکار کنند.
- چهار زیرگروه اصلی سفارش‌های زمان‌بندی سفارش‌های IOC، FOK، AON و GTC هستند.
- هر زیرگروه در بازار و زمینه خاصی مؤثر است. بنابراین، مهم است که در مورد نقاط قوت و ضعف هر یک یاد بگیرید.
Time in Force به چه معناست؟
انواع سفارش‌های Time in Force از جمله نوآورانه‌ترین و ضروری‌ترین ابزارهای انقلاب تجارت دیجیتال هستند. این سفارشات Time in Force همگی به‌طور خودکار اجرا می‌شوند و جایی برای تأخیر یا اسلیپیج باقی نمی‌گذارند. آنها همچنین به معامله گران امکان می دهند انواع مختلفی از پیش شرط ها را تعیین کنند، قیمت مورد نظر، حجم ترجیحی و سایر جزئیات معامله را انتخاب کنند.
در نتیجه، معاملات فقط در صورتی انجام می‌شوند که همه شرایط برآورده شوند و معامله‌گران به طور موثر خطر نتایج ناخواسته معامله را از بین می‌برند.
تغییرهای سفارشی متعددی وجود دارد که دارای سطوح مختلف فرصت‌های سفارشی‌سازی و عملکردهای اساسی هستند.محبوب ترین گزینه های موجود در بازار عبارتند از سفارش فوری یا لغو،پر کردن یا کشتن دستور،تا زمان لغو سفارش خوب است و همه یا هیچ را سفارش دهید. هر یک از این زیرمجموعه‌ها مزایای منحصر به فرد خود را ارائه می‌دهند، اما دارای معاوضه‌های مربوطه هستند.
فرصت به دست آوردن کنترل بیشتر بر معاملات تجاری همه آنها را متحد می کند. معامله گران اکنون می توانند از تحت الشعاع قرار گرفتن مکرر شرایط بازار در حال تغییر و حجم دارایی های ناپایدار اجتناب کنند.
به هر حال، یک استراتژی معاملاتی صحیح تنها زمانی کار می کند که متغیرها بدون تغییر بمانند. سفارشات Time in Force برای دستیابی به دقت و قابل پیش بینی در اجرای معاملات ایجاد شدند.
محبوب ترین تغییرات سفارشات زمان اجرا
همانطور که در بالا ذکر شد، IOC، FOK، همه یا هیچ‌کدام و تا زمانی که سفارش‌های لغو نشده خوب هستند، به لطف درجه بالایی از قابلیت استفاده و انعطاف‌پذیری، محبوب‌ترین گزینه‌های موجود در بازار هستند. بیایید در مورد هر یک از این تغییرات زمانی بحث کنیم و مزایای منحصر به فرد آنها را کشف کنیم.
سفارش فوری یا لغو (IOC)
سفارش‌های IOC به دلیل احتمال موفقیت و تنوع بالای آنها، گزینه‌ای برای معامله‌گران است. سفارشات IOC دو پیش شرط اصلی دارند – قیمت دارایی و حجم.
با این حال، این شرایط در مورد IOC محدودیت های نرمی هستند. حجم، مخصوصاً نیازی به پر کردن نیست و شرایط قیمت به زیرگروه های IOC بستگی دارد. فرض کنید یک معامله گر یک فرع سفارش Stop Order را انتخاب کند.
در آن صورت، شرط قیمت یک محدودیت سخت است، به این معنی که قیمت خاصی که معامله‌گر انتخاب می‌کند دقیقاً مطابقت دارد یا معامله به طور کلی لغو می‌شود.
در مورد زمان سفارش بازار، قیمت می تواند اندکی کاهش یابد، اما اگر دارایی مورد نظر به شدت مورد تقاضا باشد، معامله همچنان ادامه خواهد داشت. به طور طبیعی، سفارشات محدود امکان دقت بیشتری را فراهم می کند، اما احتمال اجرای دستورات بازار بسیار بیشتر است.
با این حال، حجم دارایی می تواند تا حدی برآورده شود و دستور IOC همچنان معامله را اجرا می کند. به این ترتیب، معامله گران می توانند به جای از دست دادن کل معامله، حداقل به بخشی از استراتژی مورد نظر خود دست یابند.
سفارش اجرا یا لغو
از سوی دیگر، دستورات FOK بسیار سخت‌گیرانه‌تر از دستورات IOC است. هم شرایط قیمت و هم حجم در این مورد محدودیت‌های سختی هستند و کل سفارش مطابقت دارد هر دو متغیر یا بلافاصله لغو می شود.
به طور طبیعی، سفارشات FOK بسیار کمتر مورد احترام قرار می گیرند زیرا آنها نیاز به حجم کامل بیشتری دارند.با این حال، کاربرد آنها در نقدشدگی بالا ارزش گذاری می شود. و بخش های کم مارجین مانند فارکس، در حالی که سفارشات IOC در بازار سهام و بخش های مشابه به طور گسترده تری مورد استقبال قرار می گیرد.
از آنجایی که دستور FOK تضمین می‌کند که معامله فوراً انجام می‌شود یا لغو می‌شود، کنترل همزمان مقدار زیادی از سرمایه‌گذاری برای معامله‌گران بسیار آسان‌تر است. می‌توان FOK را طوری تنظیم کرد که معاملات بی‌سود را به‌طور خودکار لغو کند و سرمایه‌گذاران دیگر نگران خطای انسانی نباشند.
سفارش همه یا هیچ
ترتیب همه یا هیچ تقریباً با ترتیب FOK یکسان است اما یک تمایز مهم دارد. به‌جای اجرای فوری الزامات سنگین، سفارش‌های AON در طول روز معاملاتی فعال می‌مانند و مطابقت دقیق را هم برای قیمت و هم برای مقدار جستجو می‌کنند. به این ترتیب، معاملات احتمال بیشتری برای موفقیت و احترام دارند. با این حال، اجرای توافق ممکن است زمان بسیار بیشتری طول بکشد.
سفارش‌های AON بازار پیشنهادات باز را جست‌وجو می‌کنند تا ببینند آیا چیزی مطابقت دارد، که ممکن است در موارد خاص روزها یا حتی هفته‌ها طول بکشد. در حالی که این رویکرد برای افرادی که قیمت و حجم را در اولویت قرار می دهند بسیار عالی است، ممکن است برای معاملات حساس به زمان مضر باشد. در برخی موارد، معامله‌گران باید در یک بازه زمانی خاص معامله مطلوبی دریافت کنند و سفارش‌های AON در چنین شرایطی کاملاً مطابقت ندارند.
سفارش خوب تا لغو
در نهایت، ابتدایی‌ترین انواع سفارش‌های زمان اجرا، سفارش‌های خوب تا لغو (GTC) هستند. با این حال، این بدان معنا نیست که سفارشات GTC محبوب نیستند یا ارزشی ندارند. برعکس، سفارشات GTC در بازارهای مختلف معاملاتی رایج است. GTCها مشابه سفارشات IOC عمل می کنند اما تا زمانی که مشتری تصمیم به لغو معامله بگیرد باز می مانند.
سفارش‌های GTC معمولاً بسته به ترجیحات معامله‌گر می‌توانند از 30 تا 90 روز طول بکشند. این دوره به طور قابل توجهی مهمتر از اجرای فوری دستورات IOC است و برای سرمایه گذارانی با نقشه راه استراتژی طولانی تر مناسب است.
سفارشات GTC به دلیل خطرات احتمالی آنها برای سبد سرمایه گذاران دیگر در NYSE مجاز نیستند. اجرای خودکار می‌تواند توسط نوسانات موقتی آغاز شود که می‌تواند منجر به زیان شدید سرمایه‌گذاری شود.
بهترین زمان برای استفاده از هر تغییر چه زمانی است؟
هر چهار مورد از تغییرات زمان لازم ذکر شده در بالا، موارد استفاده منحصر به فردی دارند و به ترجیحات معامله گران خاص بستگی دارد. با این حال، کاربردهای گسترده و بازارهای ترجیحی برای همه آنها وجود دارد.
به عنوان مثال، سفارشات IOC اغلب در بازار بورس استفاده می شود. a> و همچنین بخش کریپتو، زیرا هر دو بازار بسیار حساس به قیمت هستند. در حالی که ممکن است سفارش‌های IOC نتوانند کل حجم را تحویل دهند، مطابقت دقیق قیمت و اجرای فوری آنها با سهام و رمزارزها مطابقت بسیار خوبی دارد.
از طرف دیگر، FOKها در سناریوهای با نقدینگی بالا مانند فارکس محبوب هستند زیرا حجم در این بخش ضروری است. معامله با برخی ارزها تنها در صورتی منطقی است که حجم آن به میزان مناسبی بالا باشد. در غیر این صورت، مارجین سود ناچیز چیزی برای نوشتن نیست.
سفارشات AON و GTC الحاقات و تغییرات طبیعی سفارشات FOK و IOC هستند. هر دوی این تغییرات به معامله گران اجازه می دهد تا یک استراتژی ترجیحی را انتخاب کنند. در مورد AON، معامله گران می توانند به خود فرصت بهتری برای انجام معاملات با حجم کافی بدهند، که می تواند یک استراتژی عالی در بازار فارکس باشد. GTC ها همچنین جایگزین های عالی برای سفارشات IOC هستند و به معامله گران اجازه می دهند وقت خود را صرف کنند و شانس خود را برای اجرای معاملات بدون محدودیت در سفارشات باز افزایش دهند.
نظرات نهایی
سفارش‌های Time-in-force، صرف‌نظر از صنعت، مکانیزم‌های ضروری برای تجارت مدرن هستند. اثربخشی آنها در بازار سهام، ارزهای دیجیتال، فارکس و سایر بخش‌های اصلی تجارت بی‌نظیر است.
با این حال، استفاده از آنها به شرایط خاص و استراتژی های معاملاتی شما بستگی دارد. هر زیرگروه اگر به درستی و در موقعیت معاملاتی مناسب اعمال شود مفید است. بنابراین، گزینه‌های خود را قبل از انتخاب یک تغییر زمان‌بندی به خوبی در نظر بگیرید، زیرا می‌تواند بازدهی پرتفوی شما را ایجاد کند یا از بین ببرد.
