نرخ بهره بالا برای دارندگان کریپتو چه معنایی دارد؟

ارزهای رمزنگاری شده از ابزاری دیجیتالی برای ارسال و دریافت پول به بخشی جدایی‌ناپذیر از سیستم مالی تبدیل شدند و توجه معامله‌گران برجسته، تنظیم‌کننده‌های دولتی و بانک‌ها را به خود جلب کردند.

جامعه کریپتو اکنون در مورد نرخ‌های بهره و گزارش‌های تورم ایالات متحده گمانه‌زنی می‌کند تا معاملات رمزنگاری خود را برنامه ریزی کند. استراتژی ها، بهره مندی از نوسانات پس از اخبار افزایش نرخ بهره فدرال رزرو (FED).

اخبار فدرال رزرو بخش عمده ای از حرکت در بازار مالی را هدایت می کند. این بازارها چگونه به تغییرات نرخ بهره واکنش نشان می دهند؟ و چه تاثیری روی ارزهای دیجیتال دارد؟ ما به این سؤالات به طور مفصل به شرح زیر پاسخ خواهیم داد.

بررسی اجمالی نرخ بهره

فدرال نهاد مسئول اقتصاد ایالات متحده است و سیاست های پولی و مالی را برای پاسخ به تغییرات اقتصادی معرفی می کند. فدرال رزرو اقتصاد را بر اساس سه محرک اصلی حفظ می کند: تورم، بیکاری، و نرخ بهره، در حالی که دومی بیشتر با رشد اقتصادی مرتبط است.

نرخ‌های صندوق فدرال رزرو، نرخ‌های بهره‌ای هستند که بانک‌های تجاری هنگام استقراض از یکدیگر یا بانک مرکزی دریافت می‌کنند. نرخ بهره بر نحوه تعیین نرخ وام بانک‌های تجاری مانند وام مسکن و خطوط اعتباری تأثیر می‌گذارد. در نهایت، نرخ بهره بر عادات خرج کردن مردم و ارزش پول تأثیر می گذارد. دولت مرکزی از نرخ بهره برای هدایت سایر عوامل اقتصادی مانند نرخ تورم و بیکاری استفاده می کند. 

وقتی اقتصاد به سرعت رشد می‌کند و سطح تورم افزایش می‌یابد، فدرال رزرو نرخ‌های بهره را افزایش می‌دهد تا نرخ رشد را کاهش دهد، قیمت‌ها را پایین بیاورد و از گرمای بیش از حد اقتصاد جلوگیری کند، که زمانی اتفاق می‌افتد که رشد از تولید فراتر رود. 

وقتی نرخ بهره فدرال رزرو افزایش می یابد، کاهش می یابد رشد اقتصاد به این دلیل است که وام گرفتن را گرانتر می کند و هزینه اعتبارات را افزایش می دهد. بنابراین، کسب‌وکارها تمایل دارند زمانی که سرمایه‌گذاری‌ها و توسعه‌های خود را کاهش دهند. نرخ بهره افزایش می یابد. 

فدرال رزرو نمی‌تواند مستقیماً بر نرخ‌های بیکاری اما با تغییر نرخ بهره می تواند به طور غیرمستقیم بر اشتغال تاثیر بگذارد. وقتی نرخ‌های بهره کاهش می‌یابد، کسب‌وکارها به احتمال زیاد پول و اعتبار برای سرمایه‌گذاری قرض می‌کنند، به نیروی کار بیشتری نیاز دارند و نرخ اشتغال در اقتصاد را افزایش می‌دهند.

چه زمانی فدرال رزرو نرخ بهره را افزایش می دهد؟

نرخ‌های بهره تقریباً نیروی محرکه فعالیت‌های تجاری در یک اقتصاد هستند. دولت فدرال نرخ بهره را کاهش می‌دهد تا وام‌گیری را تحریک کند و وام‌ها را مقرون به صرفه‌تر کند و افراد و شرکت‌ها را تشویق به گرفتن وام‌های بیشتر و خرج کردن پول بیشتر کند. بنابراین، شرکت ها شروع به سرمایه گذاری در توسعه تجارت، سرمایه گذاری در خطوط محصول/خدمات جدید و بهبود شرایط کاری می کنند. این فعالیت تجاری فزاینده به ارائه دهندگان خدمات بیشتری نیاز دارد و بازده کلی محصول/خدمات کشور را افزایش می دهد.

علاوه بر این، احتمال بیشتری وجود دارد که مردم برای تامین هزینه‌ها و تعطیلات خود وام‌های کم‌هزینه وام بگیرند و محصولات گران‌تری مانند خودرو و وام‌های مسکن خریداری کنند. با این حال، هنگامی که نرخ بهره افزایش می یابد، به این معنی است که اعتبارات و وام ها اکنون هزینه بیشتری دارند و مصرف کنندگان را از هزینه های اضافی باز می دارد. همچنین، زمانی که اقتصاد با نرخ‌های بی‌نظیر رشد می‌کند، از ناخالص پیشی می‌گیرد. محصول داخلی (GDP)، تقاضا بیش از عرضه افزایش می یابد و در نتیجه قیمت کالاها و خدمات افزایش می یابد. 

وقتی رشد اقتصادی سر به فلک کشیده، باعث “گرم شدن بیش از حد اقتصاد”، با نرخ تورم و اشتغال بالا، افزایش قیمت بسیار و ایجاد حباب دارایی می شود که در نهایت می تواند منجر به رکود شدید شود. دولت‌ها سعی می‌کنند با افزایش نرخ‌های بهره از گرمای بیش از حد اقتصادی جلوگیری کنند تا بهره‌وری اغراق‌آمیز را از بین ببرند، اما به تدریج از شوک اقتصادی جلوگیری کنند.

چگونه سیاست های پولی بر تجارت تأثیر می گذارد

سیاست‌های پولی، مانند نرخ بهره، بر ثروت نهادی و فردی و پولی که آنها مایل به سرمایه‌گذاری هستند تأثیر می‌گذارند. وقتی نرخ بهره فدرال رزرو افزایش می یابد، هزینه استقراض بیشتر می شود و سرمایه گذاران پول کمتری برای معامله در دسترس دارند. وقتی نرخ بهره افزایش می‌یابد، سازمان‌ها تمایل دارند سرمایه‌گذاری و هزینه‌های خود را کاهش دهند، که ممکن است نرخ رشد کسب‌وکار و ارزش سهام را کاهش دهد. 

علاوه بر این، زمانی که معامله‌گران به دلیل افزایش هزینه‌های پولی فعالیت خود را در بازارهای مالی کاهش می‌دهند، بازارهای مالی عمده تحت تأثیر قرار می‌گیرند و قیمت‌ها شروع به سقوط می‌کنند. معامله گران تمایل دارند از سرمایه گذاری در دارایی های “پرخطر” اجتناب کنند و به سمت اوراق بهادار “ریسک گریزتر” مانند اوراق قرضه می روند.

برعکس، وقتی نرخ‌های بهره کاهش می‌یابد، مردم پول بیشتری دارند و می‌توانند با هزینه‌های کمتر وام بیشتری بگیرند، و آنها را تشویق می‌کند تا فرصت‌های معاملاتی بیشتر و گزینه‌های متنوع‌سازی پرتفوی را کشف کنند.

نرخ تورم و بازارهای مالی

نرخ‌های تورم بالا به معنای استانداردهای زندگی بالا و قیمت‌های بالاتر برای کالاها و خدمات است. بنابراین، تاجران خرده‌فروشی و سرمایه‌گذاران انفرادی باید پول بیشتری را برای سبد مصرف‌کننده و خرید اقلام ضروری خانوار اختصاص دهند و پول کمتری را برای معامله در اختیارشان بگذارند.

در عین حال، مؤسسات و سازمان‌های مالی از گرفتن وام‌های با قیمت بالا اجتناب می‌کنند که منجر به کاهش فعالیت در بازارها می‌شود، به‌ویژه که شرکت‌های مالی بزرگ با سرمایه هنگفت معامله می‌کنند و چندین سبد سرمایه‌گذاران مشهور را مدیریت می‌کنند.

این دو رویداد منجر به کاهش تقاضا برای اوراق بهادار در اکثر صرافی‌ها مانند سهام، ارزهای رمزنگاری شده و فارکس می‌شود و بر اساس اصول اولیه اقتصادی، تقاضای کمتر قیمت‌های پایین‌تری ایجاد می‌کند.

رابطه بین نرخ بهره و بازارهای مالی

نرخ‌های بهره بر سرمایه‌های فردی و نهادی و تمایلات مخارج تأثیر می‌گذارد. بنابراین، کاهش نرخ‌های بهره منجر به سرمایه‌گذاری‌های بیشتر می‌شود، زیرا وام‌ها و سایر محصولات مقرون به صرفه‌تر می‌شوند و پول بیشتری برای تجارت در دسترس است.

از سوی دیگر، افزایش نرخ بهره منجر به رکود بازار می شود، جایی که معامله گران سرعت سرمایه گذاری خود را به ویژه در اوراق بهادار با ریسک بالا کاهش می دهند. بیایید تأثیر نرخ بهره بر ارزهای دیجیتال و سهام را ببینیم، دو مورد از بازارهایی که بیشترین تأثیر را از نرخ های فدرال دارند.

در مورد ارزهای دیجیتال

تأثیر نرخ بهره بر روی ارزهای رمزنگاری به دلیل تفاوت‌های بین خرد پیچیده است. و عوامل کلان بازار بیایید این را توضیح دهیم.

تحلیل از دیدگاه اقتصاد کلان می‌گوید که افزایش نرخ بهره منجر به کندی فعالیت‌های تجاری می‌شود زیرا اعتبارات و پول هزینه بیشتری دارند. بنابراین، معامله‌گران کلاسیک از سرمایه‌گذاری در دارایی‌های پرخطر، به ویژه ارزهای دیجیتال، خودداری می‌کنند، زیرا آنها بسیار لیکوییدی و فرار، بازار ارزهای دیجیتال نزولی ایجاد می کند.

از دیدگاه اقتصاد خرد، نرخ‌های بهره در زمان‌های تورم بالاتر افزایش می‌یابد، به این معنی که قیمت‌ها بالاتر می‌روند و پول فیات ارزش خود را از دست می‌دهد زیرا 1 دلار قدرت خرید کمتری خواهد داشت. بنابراین، معامله گران این ضرر در ارزش دلار را با یک ارز بازده بالاتر که بیت کوین است، پوشش می دهند، قیمت بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را بالاتر می برد و بازاری صعودی ایجاد می کند.

در بازارهای سهام

بازارهای سهام ارتباط مستقیم تری با تورم و نرخ بهره تجربه می کنند و بر سیاست های پولی فدرال رزرو تأثیر می گذارند و تحت تأثیر قرار می گیرند. هنگامی که نرخ بهره کاهش می یابد، سازمان تمایل دارد پنجره سرمایه گذاری خود را افزایش دهد و بیشتر برای بهبود داخلی و خارجی کسب و کار خرج کند، که بیشتر منجر به افزایش بهره وری و بازده می شود. 

با این حال، زمانی که نرخ‌های بهره بسیار پایین یا برای مدت طولانی‌تر است، ثروت را در جیب مردم و سازمان‌ها افزایش می‌دهد، افرادی که آماده هستند بیشتر هزینه کنند و تقاضا برای محصولات متعددی را که به اندازه کافی عرضه نشده‌اند افزایش دهند. این اتفاق باعث افزایش قیمت و ایجاد فشارهای تورمی بر اقتصاد می شود و در نتیجه، فدرال رزرو ممکن است برای کاهش رشد سریع، نرخ های بهره را بالاتر ببرد.

تأثیر بر بازارهای مالی پس از گزارش‌های سپتامبر مبنی بر افزایش نرخ‌های صندوق فدرال رزرو به 5.5 درصد قابل مشاهده بود، جایی که بورس NASDAQ تقریباً 1.30 درصد کاهش یافت و S&P 500 اندکی پس از آن فقط در جنوب از 1 درصد سقوط کرد. اعلامیه. 

آیا افزایش نرخ بهره می تواند برای معامله گران خوب باشد؟

به‌طور سنتی، افزایش نرخ‌های بهره فعالیت‌های تجاری را کاهش می‌دهد و بازارهای مالی را دچار رکود می‌کند. نرخ‌های بهره بالاتر به معنای گران‌تر شدن وام‌ها است و افراد و شرکت‌ها با سرمایه‌گذاری کمتری باقی می‌مانند.

با این حال، به نظر می رسد برخی از سهام با افزایش نرخ بهره عملکرد بهتری دارند. بخش مالی و شرکت‌هایی که با بانک‌ها سروکار دارند و مایحتاج خود را تامین می‌کنند، بزرگ‌ترین برندگان از نرخ‌های بهره بالاتر هستند. به عنوان مثال، سهام بانک‌هایی مانند JPMorgan Chase، Goldman Sachs و Bank of America زمانی که بانک فدرال رزرو نرخ‌ها را افزایش می‌دهد، شکوفا می‌شوند.

نرخ‌های بهره بالاتر به این معنی است که بانک‌های تجاری و سرمایه‌گذاری می‌توانند برای اعطای وام‌هایی مانند وام مسکن و اعتبار هزینه بیشتری بپردازند و در عین حال نرخ‌های پایین‌تری را به سپرده‌گذاران و پس‌انداز حساب‌ها پرداخت کنند. سایر بخش هایی که از این نرخ های افزایش یافته سود می برند، شرکت های بیمه و کارگزاری هستند.

ارزهای رمزنگاری شده به طور غیرمستقیم تحت تأثیر نرخ‌های بهره بالاتر قرار می‌گیرند زیرا ریسک‌های بالاتری را به همراه دارند. با این حال، تصمیم‌گیری‌ها برای افزایش نرخ‌های بهره حاکی از افزایش تورم است و علاقه‌مندان به ارزهای دیجیتال را تشویق می‌کند تا پول‌های فیات متورم خود را در ازای ارزهای دیجیتال با بازده بالاتر کنار بگذارند. 

چگونه نرخ های بهره بر بازار ارزهای دیجیتال قبلاً تأثیر می گذاشت؟

بر خلاف سهام، ارزهای رمزپایه از ارتباط غیرمستقیم با نرخ بهره فدرال رزرو لذت می برند. سهام شرکت‌ها مستقیماً با تولید ناخالص داخلی و تولید ملی مرتبط هستند و ارتباط مستقیم آنها با نرخ‌های بهره را توجیه می‌کنند، در حالی که ارزهای دیجیتال به دلیل تغییر اشتهای سرمایه‌گذاران تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

علاقه‌مندان به رمزارزها ممکن است استدلال کنند که کریپتوها پوششی برای افزایش نرخ‌های بهره در پرتو تورم ایجاد می‌کنند، زیرا بازدهی بالاتری نسبت به پول فیات دارند. با این حال، آنها با خطرات بالایی همراه هستند و با هر اعلام نرخ صندوق فدرال بسیار نوسان می کنند.

ما نحوه واکنش ارزش بیت کوین به دلار را به تغییرات نرخ بهره از سال 2017 ردیابی کردیم. داده ها نشان داد که قیمت بیت کوین رابطه منفی با نرخ های فدرال رزرو نشان می دهد – وقتی نرخ بهره افزایش یافت، قیمت بیت کوین کاهش یافت.

این رقم همچنین افزایش سرسام‌آور قیمت‌های کریپتو در سال‌های 2020-2021 را توضیح می‌دهد، پس از اینکه نرخ‌های بهره در طول همه‌گیری کووید-19 تقریباً به 0 درصد کاهش یافت و قیمت بیت‌کوین را دو بار در سال 2021 به 64000 دلار رساند. با این حال، به نظر می‌رسد که بازارها به بهره عادت کرده‌اند. نرخ افزایش می یابد و علائم کمتر یا کمتر پس از افزایش نرخ نشان می دهد. 

نرخ‌های بهره از 1.5 درصد به 5 درصد در ژوئن 2022-2023 افزایش یافت. در همان دوره، قیمت بیت کوین از حدود 20,000 دلار به 16,500 دلار در مدت شش ماه کاهش یافت و سپس تا ژوئن 2023 به محدوده 30,000 دلار رسید. این رویدادهای تغییر نشان می‌دهند که هر بار که فدرال رزرو افزایش نرخ جدیدی را اعلام می‌کند، ارزهای دیجیتال واقعاً متضرر می‌شوند. با این حال، اخیراً، بازار مقداری تحمل نسبت به این تغییرات نشان داده است، که نشان از سقوط های کوتاه مدت قبل از صعود مجدد دارد.

آینده بازارهای با نرخ بهره بالا

ارزهای رمزپایه در برابر اخبار خشمگین افزایش نرخ بهره مقاومت نشان دادند. قیمت بیت کوین از حدود 27000 دلار در ابتدای سپتامبر به 25100 دلار پس از هفته اول کاهش یافت و سپس در آخرین روزهای سپتامبر به 27000 دلار رسید.

همین اتفاق برای دومین ارز دیجیتال بزرگ، اتریوم افتاد، که ماه را با 17000 دلار شروع کرد و سپس در دهمین روز به 15500 دلار کاهش یافت و در هفته سپتامبر دوباره به 16500 دلار رسید.

با این حال، تأثیر بر سهام شدیدتر بود، جایی که NASDAQ و S&P 500 با نرخ های بهره بالاتر مواجه شدند. کامپوزیت Nasdaq سپتامبر را با حدود 15500 دلار شروع کرد و تا 20 ام به لرزش ادامه داد، زمانی که شروع به کاهش کرد، در چند روز حدود 3.5 درصد از دست داد و تا پایان سپتامبر به حدود 14500 دلار کاهش یافت.

شاخص S&P 500 نیز علائم مشابهی را نشان داد، که ماه را از 4500 دلار شروع کرد و در نوزدهم کاهش یافت و 2.8 درصد از ارزش خود را تا 22 سپتامبر از دست داد و چند روز بعد 1.1 درصد دیگر را از دست داد.

با این حال، بعید است که نرخ بهره همچنان افزایش یابد زیرا سیاست گذاران پیش بینی می کنند که این آخرین یا ماقبل آخر افزایش در سال جاری باشد. با این حال، سال 2024 امیدوارکننده به نظر می رسد، با انتظارات برای کاهش نرخ های فدرال رزرو در سال آینده و رسیدن به 4.5٪ با بهبود ارقام تورم.

این ممکن است حاوی خبرهای خوبی برای مصرف کنندگان و شرکت ها باشد، زیرا وام ها در سال آینده مقرون به صرفه تر می شوند و انتظار می رود طی چند سال آینده یک سری کاهش بهره وجود داشته باشد. 

نتیجه گیری

نرخ‌های بهره بالا بر بازارهای مالی، به‌ویژه بازارهای سهام و ارزهای دیجیتال تأثیر منفی می‌گذارد. نرخ‌های بهره بالاتر به معنای گران‌تر شدن وام‌ها و اعتبار است و سرمایه‌گذاران اکنون پول کمتری برای سرمایه‌گذاری دارند یا به سادگی از سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار پرریسک دلسرد می‌شوند. با این حال، به نظر می رسد این پایان مجموعه افزایش بهره باشد و سال آینده ممکن است اخبار خوبی برای وام گیرندگان و سرمایه گذاران به همراه داشته باشد، زیرا انتظار می رود نرخ ها به سمت پایین حرکت کنند.